Bezint eer gij begint

“Denkend aan Holland zie ik breede rivieren traag door oneindig laagland gaan …”, aldus het bekende gedicht van Hendrik Marsman. Water trekt aan, het is een typisch Hollands beeld en de eeuwige strijd tegen het water typeert de Nederlander. Op een prachtige plek aan de Oude Maas ligt ons bureau. Een van de drukst bevaren routes van Nederland. De witte spoorbrug naast ons bureau gaat eens in het uur open voor de grotere plezier- en zeiljachten, en af en toe een zeeschip of megajacht.

 

Het gebouw is door ons bureau ontworpen en hebben we 15 jaar geleden betrokken op het moment dat de bureaus uit Dordrecht en Rotterdam zijn samengevoegd. Ondanks de ligging kwam toch de wens om eens verder te kijken dan Dordrecht, dus lag Rotterdam voor de hand. Wij zochten een duurzaam kantoor, met openbaar vervoer goed bereikbaar, iets met een eigen smoel, dus zeker niet te anoniem. Een betaalbaar, flexibel kantoorgebouw naar de toekomst en liefst met parkeerplaatsen voor de deur. Uiteraard moeten ook onze klanten en relaties eenvoudig met openbaar vervoer of met auto ons kantoor goed kunnen bereiken. Stapel je deze wensen op elkaar en je kunt zoeken naar de spreekwoordelijke speld in de hooiberg.

 

Gebouweigenaren worden op deze wijze gemotiveerd om het vastgoed te verduurzamen, anders is jouw vastgoedportefeuille waardeloos voor de toekomst. Daar ligt dus een hele grote opgave.

 

De huurprijzen van kantoren dalen nog verder en het aanbod is enorm. Er worden ook nog best veel nieuwe kantoren gebouwd. Dat komt ook omdat met de Europese wetgeving (CSR) er veel organisaties op zoek zijn naar nieuwe kantoren die voldoen aan de duurzaamheidsnorm. Gebouweigenaren worden op deze wijze gemotiveerd om het vastgoed te verduurzamen, anders is jouw vastgoedportefeuille waardeloos voor de toekomst. Daar ligt dus een hele grote opgave. Maar pas op! Want er schuilt wel een gevaar in verduurzaming. Sommige gebouwen worden rucksichtslos verduurzaamd, zonder aandacht te schenken aan de historische waarde ervan. De karakteristieke eigenschappen worden soms aangetast door lompe detaillering, of moderne en vergankelijke ontwerpoplossingen. Dat doet mij altijd denken aan de populaire getimmerde schrootjes in de interieurs van de jaren zeventig. Destijds zijn door hele volksstammen prachtige interieurs om zeep geholpen door deze te verbergen achter een bos vurenhout. Bezint eer gij begint. Luister goed naar historici die onderzoek doen naar cultuurhistorische waarden en volg de adviezen op, voordat de spijt er is.

 

Ook gebouwen met historische waarde kunnen namelijk met slimme methoden verduurzaamd worden zonder dat gebouwen aan karakter moeten inboeten. Het is een mooie taak aan de monumentencommissies om erfgoed te behouden voor de toekomst. Verduurzamen ja, maar dan wel op een verantwoorde manier en niet omdat er zo nodig een plasje overheen moet.

 

En hoe nu verder met de zoektocht. Ik zou zeggen, ken je die mop van dat architectenbureau dat wilde verhuizen? Nou, die gingen niet. Want eigenlijk: wat we zochten, hadden we al. We blijven gewoon in ons ‘eigen’ gebouw. Voor iedereen goed bereikbaar met openbaar vervoer, fijne parkeerplaatsen voor auto’s en fietsen, mooie werkplekken. Het bureau is flink verduurzaamd, zonder dat je het ziet. En ja, dat uitzicht hè… over De Oude Maas en de historische binnenstad van Dordrecht! Onbetaalbaar gewoon…

 

Illustratie: Heidi Sairanen

 

_{#4 2024 | De column van Vincent (partner EGM architecten) is te lezen in elke editie van Bouwwereld - de wereld achter architectuur en bouwtechniek.}